நேற்று சென்னையில் பல்லுயிரியல் பற்றிய திரைப்படங்கள் காட்டப்பட்டன. இந்த ஆண்டு ஐ.நா.சபையால், பல்லுயிரியல் ஆண்டு என்பதாக அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. கடந்த மே 21ம் நாள் அதற்கான உலக நாள் என்பதாகவும் கடைபிடிக்கப்பட்டது. அதையொட்டியே பல்லுயிரியல் பற்றிய திரைப்படங்களை, மரபணுமாற்று இயலுக்கு எதிராக தெற்கு என்ற அமைப்பிலிருந்து திரையிட்டார்கள். இயற்கையாக பல்லுயிரியல் எப்படி தாவரங்கள், விலங்கினங்கள், மனிதயினம் ஆகியவற்றுக்கு இடையே ஒரு நல்லிணக்கத்தை ஏற்படுத்தி வைத்துள்ளது என்பது இந்த நேரத்தில் கவனிக்கப்பட வேண்டும். விவசாயத்தில் பல்லுயிரியல் எவ்வாறு ஆரோக்கியமான சூழலை உருவாக்கியிருந்தது என்பதை, இன்றைய அழிந்து வரும் சூழலில் நின்றுக் கொண்டு பார்க்க வேண்டியிருக்கிறது.
மாறிவரும் தட்பவெப்ப நிலைகளுக்கு ஒப்ப, ஒரே நிலத்தில் பல்வேறு வகையான பயிர்களை நமது விவசாயிகள் பயிரிடுவார்கள். அதில் சிறு தானியங்களின் உற்பத்தியும் அடங்கும். கம்பு, கேழ்வரகு, சோளம், சாமை, திணை, வரகு, குதிரைவாலி, பனிவரகு, காடை, கண்ணி போன்ற சிறு தானியங்களை, நமது விவசாயிகள் பயிரிட்டு வந்ததை நாம் பார்த்திருக்கிறோம். நெல் உற்பத்திச் செய்கின்ற நிலத்திலேயே, காலத்திற்கு ஒப்ப கடலையையும் பயிரிடும் நமது பண்டைய விவசாயிகள், ஆரோக்கியமான சூழ்நிலையை தக்கவைத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். பல்வேறு பயிர்கள் ஒரே நிலத்தில் பயிரிடப்படும் போது, பூச்சிகளின் தாக்குதல்களும், நோய்வாய்படுதல்களும் கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றன. இவ்வாறு பல்லுயிரியல் என்பது நமது பாரம்பரிய விவசாயத்தின் ஊறிப்போன ஒரு நடைமுறையாக இருந்து வருகிறது.
மேற்கண்ட பல்லுயிரியல், 1965ம் ஆண்டு இந்தியாவில் திணிக்கப்பட்ட, அமெரிக்காவின் பசுமைப்புரட்சி மூலம் விவசாயத்தில் முதலில் உடைக்கப்பட்டது. பாரம்பரிய பயிர்களின் விதைகள் நாடெங்கிலும் திரட்டப்பட்டு, பிலிப்பைன்ஸ் நாட்டிலுள்ள தலைநகர் மணிலாவில், அமெரிக்காவால் நடத்தப்பட்ட சோதனைசாலையில் உருமாற்றம் செய்யப்பட்டு, வீரிய விதைகளாக இந்தியாவிற்கு அனுப்பப்பட்டன. அந்த வீரிய விதைகள் இந்திய விவசாயத்தின் முகத்தையே மாற்றிவிட்டன. அவற்றை பயிரிட்ட நிலங்கள், சத்துக்களை இழக்கத் தொடங்கின. அதை ஈடுசெய்வதற்காக மேற்கத்திய நாடுகளின் உதவியால் ரசாயன உரங்கள், நமது நிலங்களில் இறங்கின. அவை ஏற்படுத்திய நோய்களைத் தீர்க்க, பூச்சிமருந்து கொல்லிகளை வெளிநாட்டவர்களே இறக்குமதிச் செய்தார்கள். இப்படியாக நமது பாரம்பரிய நிலங்கள் தங்களது சத்துக்களையும் இழக்கத்தொடங்கின. இது பல்லுயிரியலுக்கு கொடுக்கப்பட்ட முதல் அடி.
அடுத்து உலக அரங்கில் பன்னாட்டு மூலதன நிறுவனத்தின் மரபணுமாற்று விதைகள், பல்லுயிரியலை அழிப்பதற்கான வேலைகளை செய்யத் தொடங்கின. அவ்வாறு இறக்குமதி செய்யப்படும் செயற்கை விதைகள், 80 விழுக்காடு அமெரிக்க பன்னாட்டு மூலதன நிறுவனமான மான்சான்டோவின் கட்டுப்பாட்டில் கொண்டுவரப்பட்டன. வெற்றியைத் தேடி ஒரு பேராபத்து என்ற திரைப்படத்தின் மூலம், தென்னாப்பிரிக்கா, இந்தோனேஷியா, தாய்லாந்து, வடஆப்பிரிக்காவின் மாலி ஆகிய நாடுகளில், மரபணுமாற்றியல் செயல்பட்ட விதம் அம்பலப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. இந்த படத்தில் பி.டி.பருத்தி விதையின் வில்லங்கங்கள் தெளிவுப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.
மான்சான்டோ நிறுவனம் மரபணுமாற்று உறுப்புகள் மூலம், பாதுகாப்பையும், அதிகமான பொருள் வரவையும் ஈட்டலாம் என்ற பரப்புரையை செய்து வருகிறது. ஆனால் அது எந்தளவுக்கு பொய்யானது என்பதை இந்தப் படம் விளக்குகிறது. தென்னாப்பிரிக்காவின் மகதினி என்ற பகுதியில், சிறு விவசாயிகளுக்கு மான்சான்டோவின் பி.டி.பருத்தி விதைகள் அதிக வெற்றியைக் கொடுத்திருப்பதாக, அந்த நிறுவனம் கூறியது. ஆனால் சிறு விவசாயிகளை அழிக்கத் தான் அந்த மரபணுமாற்று பருத்தி உதவியிருக்கிறது என்பதை இந்தப் படம் நேரடியாக விளக்குகிறது.
அதேபோல இந்தோனேஷியாவில் பி.டி.பருத்தி அறிமுகப்படுத்தப்பட்டு சுலாவாசி என்ற இடத்தில், ஓராண்டு கழித்து, சிறு விவசாயிகளை நட்டம் அடைய வைத்திருக்கிறது என்பதையும் இந்தப் படம் அம்பலப்படுத்துகிறது. அதேபோல தாய்லாந்தில் நிலவுகின்ற சட்டங்களை வஞ்சகமாக மீறி, விவசாயிகள் மத்தியில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட மரபணுமாற்று பருத்தி பெரும் தோல்வியை ஏற்படுத்தி, தாய்லாந்து விவசாயிகளை புலம்பவைத்துள்ளது என்பதும் இந்த திரைப்படத்தின் மூலம் நாம் காணமுடிகிறது. மேற்கு ஆப்பிரிக்காவில் இருக்கும் மாலி நாட்டில், மரபணுமாற்று பருத்தி அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட போது, அங்குள்ள சிறு விவசாயிகள் மத்தியில் பெரும் எதிர்ப்பு கிளம்பியது. அதன் மூலம் மாலி நாட்டிற்குள் மரபணுமாற்றியல் நுழையக்கூடாது என்ற தடை விதிக்கப்பட்டதையும் இந்தப் படம் சித்தரிக்கிறது. அதேசமயம் இந்தியாவில் பி.டி.பருத்தி 5 ஆண்டுகளில் விவசாயிகள் மத்தியில் ஆழமான நெருக்கடியை ஏற்படுத்தி, விவசாயிகளின் தற்கொலைகளுக்கு காரணமாக ஆனதையும் இந்த திரைப்படம் தெளிவாக காட்டுகிறது.
அடுத்து மான்சாடோவின் பார்வையில் உலகம் என்ற ஒரு திரைப்படம் காட்டப்பட்டது. ஒரு மணி நேரமும், ஐம்பது நிமிடங்களும் ஓடும் இந்தப் படம், மான்சான்டோவின் இணையதளத்திற்குள் சென்று, பல்வேறு விவரங்களை பட்டியலிடுகிறது. 1901ம் ஆண்டு இந்த நிறுவனம் தொடங்கிய காலத்திலிருந்து தனது உற்பத்திகளில் உள்ள நச்சுத்தன்மைகளால், பல்வேறு வழக்குகளை சந்தித்தது என்பது காட்டப்படுகிறது. 2002ம் ஆண்டிலிருந்து 2009ம் ஆண்டு வரை ரூ.10,000 கோடி டாலரை, மான்சான்டோ நிறுவனம் சம்பாதித்துள்ளது. இந்த அமெரிக்க பன்னாட்டு மூலதன நிறுவனம், பி.சி.பி என்று அழைக்கப்படும் பாலி குளோரினேட்டட் பைபினய்ல்ஸ் என்ற தனது உற்பத்தியின் மூலம், புற்றுநோயையும், தைராயிடையும் ஏற்படுத்தியதை நாம் காணமுடிகிறது.
அமெரிக்காவின் உணவு மற்றும் மருந்து ஒப்புதல் குழு மூலம், நச்சுத்தன்மைக் கொண்ட மான்சான்டோவின் உற்பத்திகள் ஒப்புதல் பெற்றன என்பதும் இந்தப் படத்தில் தெரிகிறது. அதன் பல்லுயிரியல் ஒருங்கிணைப்பாளரான ஜேம்ஸ் மயன்ஸ்கி என்ற ஆராய்ச்சியாளரிடம் கேட்கப்படும் கேள்விகளுக்கு, அவர் திணறுவது இதில் காட்டப்படுகிறது. மான்சான்டோ உற்பத்திகளின் பக்கவிளைவுகளால் 1000 பேர் ஊனமுற்றதை அவரால் மறுக்க முடியவில்லை. அமெரிக்க குடிமக்களையே சோதனைப்பன்றிகள் போல, பயன்படுத்துவதை ஆராய்ச்சியாளர்கள் இந்த படத்தில் குற்றம்சாட்டுகிறார்கள். கனடாவில் அதிகாரப்பூர்வமற்ற நிலையிலும், ஐரோப்பாவில் தடைசெய்யப்பட்ட நிலையிலும் உள்ள போவின் வளர்ஹார்மோன்ஸை, மாடுகளுக்கு ஊசியின் மூலம் இறக்கி, பால் உற்பத்தியை அதிகப்படுத்துவதாக கூறி, நச்சுத்தன்மையை பரப்பி வருவதையும் இதில் சுட்டிக்காட்டுகிறார்கள்.
வடஅமெரிக்க விவசாயிகள் ஒவ்வொருவருடனும், மான்சான்டோ நிறுவனம் கட்டாயமாக ஒப்பந்தம் போட்டு, தனது மரபணுமாற்று விதைகளை திணித்துள்ளது. அதில் நட்டம் அடைந்த விவசாயிகள் தங்களது பண்ணைகளுக்கு இனி மான்சான்டோ நுழையக்கூடாது என்று எதிர்ப்புத் தெரிவித்ததையும் இப்படம் விளக்குகிறது. சோயா பீன்சிலும் மரபணுமாற்று வேலை செய்து தோல்வி அடைந்ததை காட்டுகிறார்கள். மெக்சிகோவில் பல பத்து லட்சம் விவசாயிகள் மத்தியில், பாரம்பரிய சோளத்தை அழித்து, மரபணுமாற்று சோளம் கொண்டு வந்ததால் ஏற்பட்ட பாதிப்பு காட்டப்படுகிறது. மான்சான்டோ நிறுவனம் உருவாக்கிய ரசாயன கலவையான ஏஜென்ட் ஆரஞ்சு என்ற நச்சுப்பொருளை, அமெரிக்க ராணுவம் வியட்நாம் போரில் பயன்படுத்தியதால் 4 லட்சம் மரணத்தையும், 5 லட்சம் குழந்தைகளின் குறைப்பிரசவத்தையும் அடைந்ததை நாம் சிந்தித்துப்பார்க்க இந்தப் படம் உதவுகிறது.
இந்தியாவில் மஹிகோ என்ற விதைக் கம்பெனியை முழுமையாகவும், ஈ.ஐ.டி.பாரியின் சிறிய விதைப் பிரிவையும் மான்சான்டோ வாங்கி விட்டது. போன்கார்டு என்ற பெயரில் ஆந்திராவில் நுழைந்துள்ளது. அதன் விளைவாக 25 வயது விவசாயி உட்பட, பல ஆயிரம் விவசாயிகள் பூச்சிக்கொல்லி மருந்து குடித்து தற்கொலை செய்துக் கொண்டதை இந்தப் படம் அம்பலப்படுத்துகிறது. தமிழ்நாட்டில் ராசி 12, ராசி 14 என்ற பெயர்களில் மரபணுமாற்று பருத்தி விதைகளை, மான்சான்டோ மாற்றுப்பெயர்களில் சந்தையில் திணித்து வருகிறது. இந்தப்படங்கள் காட்டும் உண்மைகளை, காட்சிகளின் மூலம் ஆட்சிக்கு வரும் நமது அரசியல்வாதிகள் புரிந்துக்கொண்டு சுதாரிப்பார்களா என்ற கேள்வி நமக்கு எழுகிறது.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment