பொய் சொன்னார் முதல்வர்?

பிரதமரை சந்தித்து விட்டு வந்த கருணாநிதியை சந்தித்த ஊடகத்தாரை அவர் எப்படி ஏமாற்றினார் என்பது ஒரு பெரிய கதை. ஆண்டின் மூன்றாம் நாள் காலையில் ஆளுநர் மாளிகையில் தலைமை அமைச்சர் மன்மோகன் சிங்கை சந்தித்து விட்டு வெளியே வந்த முதல்வர் கருணாநிதி, தான் முந்திய நாள் ஏன் பிரதமருடன் ஒப்புக்கொண்ட சந்திப்பை ரத்து செய்தார் என்ற கேள்விக்கு, தான் ஒரு கூட்டத்தில் இருந்ததாகவும், அதில் பேச்சாளர்கள் பட்டியல் அதிக நீளமாக இருந்ததாகவும் அதனால் தான் அங்கிருந்து பிரதமரை வரவேற்கவும் சரி, அவரை சந்தித்து பேசவும் சரி செல்லமுடியவில்லை என்று ஒரு முழு பூசணிக்காயை சோற்றில் மறைக்க முயன்றுள்ளார். வைரமுத்துவின் ஆயிரம் பாடல் வெளியீட்டு விழாவில் கருணாநிதி பேசி முடிக்கும்போது ஆண்டின் இரண்டாம் நாள் இரவு ஏழரை மணி. விமான நிலையத்தில் பிரதமரை வரவேற்க முதல்வர் செல்ல வேண்டிய மரபுவழி பணி என்பது இரவு ஏழே முக்காலுக்கு. வைரமுத்து விழா நடந்த லீ மெரிடியன் ஓட்டலில் இருந்து விமான நிலையம் செல்ல முதல்வரின் வாகன வரிசைக்கு ஐந்து நிமிடம்தான் எடுக்கும். அதன்பிறகு பிரதமர் ஆளுநர் மாளிகைக்கு வந்தபிறகு முதல்வர் அவரை சந்திக்க ஏற்பாடு செய்யப்ப்பட்ட நேரம் எட்டே காலில் இருந்து எட்டே முக்கால் வரை. அந்த ஆளுநர் மாளிகைக்கும் லீ மெரிடியன் ஓட்டலில் இருந்து செல்ல ஐந்து நிமிடம் கூட எடுக்காது. ஆகவே கருணாநிதி திட்டமிட்டு இரண்டு சந்திப்புகளையும் தவிர்த்திருப்பது வெள்ளிடை மலையாக தெரிகிறது.ஆனாலும் தனது திடீர் முடிவால் கூட்டணியும் பாதிக்கும், ஆட்சியையும் பாதிக்கும் என்று அறிவுரை கூறிய மகனின் கருத்தை ஏற்று தனது முடிவை மறுபரிசீலனை செய்த கருணாநிதிதான் அடுத்த நாள் அதாவது ஆண்டின் மூன்றாம் நாள் பிரதமரை ஆளுநர் மாளிகையில் சந்தித்திருக்கிறார். அதை அப்படியே ஊடகத்தாரிடம் மறைக்க முயன்று தோற்றுப்போனார் என்பதுதான் அன்று நடந்த கூத்து. இரவு முழுவதும் தெருக்கூத்து நடக்கும் என்று சென்னை சங்கமம் பற்றி அறிவித்த மகளின் சொல்லை, அன்று இரவே ஒரு சிறிய தெருக்கூத்தை நடத்தி கான்பித்திவிட்டார் போலிருக்கிறது அவரது தந்தை.

பணியிடத்தில் பாலியல் வன்முறை!

பணியிடங்களில் பெண்களுக்கு ஏற்படும் பாலியல் துன்புறுத்தல்களுக்கு எதிரான ஒரு சட்ட முன்வடிவு நாடாளுமன்றத்தில் முன் வைக்கப்பட்டுள்ளது. இந்தச் சட்டத்தில் சில விஷயங்கள் உரிய முறையில் எழுதப்படவில்லையெனவும் அவை மாற்றியமைக்கப்பட வேண்டுமெனவும் மேலும் சில விஷயங்கள் சேர்க்கப்பட வேண்டுமெனவும் பெண்கள் அமைப்பினர் கருதுகின்றனர். இல்லையெனில் இந்தச் சட்டம் கொண்டுவரப்பட்ட நோக்கமே நிறைவேறாமல் போய்விடும். இச்சட்டத்தின் 14வது பிரிவு தவறான, தீயநோக்கம் கொண்ட புகார் அளிக்கும் பெண்களைத் தண்டிப்பது பற்றிக் கூறுகிறது. இந்த நாட்டில், பாலியல் வன்கொடுமைக்கெதிராகப் புகார் செய்வதென்பதே அரிதினும் அரிது. அச்சத்தினாலும் சில தவறான கருத்துக்களினாலும் பாதிக்கப்படும் பெண்களில் மிகச்சிலர் தான் புகார் கொடுக்க முன்வருகின்றனர். சமூக யதார்த்தம் இவ்வாறிருக்கையில் பெண்களைப் பாதுகாப்பதற்கு என்று சொல்லி கொண்டுவரப்படும் இந்தச் சட்டத்தை பெண்களுக்கு எதிரானதாக இந்த 14வது பிரிவு ஆக்கிவிடுகிறது. மேலும் தவறான புகார் அளிப்பவரைத் தண்டிப்பதற்கு தான் வேறு சட்டம் ஏற்கனவே இருக்கிறதே. எனவே இப்பிரிவினை நீக்கிவிட வேண்டும். இந்தச் சட்டம், அமைப்பாக்கப்படாத பெண் தொழிலாளர்களைக் கவனத்தில் கொள்கிறது. ஆனால் வீட்டுப்பணிகள் செய்யும் பெண்கள் கவனத்தில் கொள்ளப்படவில்லை. வீட்டுப்பணி செய்யும் பெண்களுக்கு நேரும் பாலியல் கொடுமைகள் பற்றி ஷைனி அஹுஜா வழக்கு நன்றாக உணர்த்துகிறது. எனவே ‘பணியிடம்’ என்பதில் ‘வீடு’ என்பதும் ‘வசிப்பிடம்’ என்பதும் சேர்க்கப்பட வேண்டும். மாணவியர் மற்றும் நோயாளிகள் ஆகியோர் பாதிக்கப்பட்டால் அவர்களும் புகார் அளிக்கும் விதத்தில் ‘பணியிடம்’ என்பது வரையறை செய்யப்பட வேண்டும். இந்தச் சட்டத்தின் பிரிவு 15, இழப்பீடு பற்றிக் குறிப்பிடுகிறது. ஆனால் இழப்பீட்டை எப்படிப் பெறுவது என்பதைப் பற்றி எதுவுமே சொல்லப்படவில்லை. குற்றவாளிக்கு அதிகபட்சம் ரூ.50 ஆயிரம் வரை அபராதம் விதிக்கலாம் என்று பிரிவு 25 கூறுகிறது. அபராதம் மட்டும் போதுமானதல்ல, சிறைத்தண்டனையும் விதிக்கப்பட வேண்டும். பாதிக்கப்பட்ட பெண்களுக்கு வருங்காலத்தில் நேரக்கூடிய பணியிழப்பு, பணிநிலை உயர்வு இழப்பு போன்றவற்றுக்கு நிவாரணம் அளிக்கும் சட்டப்பிரிவு இச்சட்டத்தில் சேர்க்கப்பட வேண்டும். இவ்வாறு மேலும் சேர்த்தல்களும் செழுமைப்படுத்தல்களும் இச்சட்டத்தில் தேவைப்படுகின்றன. நாட்டிலுள்ள அனைத்து பெண்கள் அமைப்புகளின் தலைவர்கள், பிரபலமான பெண் மருத்துவர்கள், வழக்குரைஞர்கள், மனித உரிமை ஆர்வலர்கள் ஆகியோரின் விவாதத்திற்கும் பரிசீலனைக்கும் சுற்றுக்கு விடப்பட்டு தேசிய அளவில் பெண்கள் ஆய்வு செய்து விவாதித்து அதன் மூலம் இந்தச் சட்ட முன்வடிவு உருவாக்கப்படுவது தான் முழுமையானதாகவும் முறையானதாகவும் இருக்கும். அதை விடுத்து, அரசுக்கு ஏன் இந்த அவசரம்? நோக்கமே நீர்த்துப் போய்விடுகிறதே!

இலங்கையை,

முன்னர் தென்ஆப்ரிக்கா எவ்வாறு நிறவெறி நாடாக இருந்ததோ அதேபோல, இப்போது இலங்கை சிங்களபௌத்த இனவெறி நாடாக இருக்கிறது. கடந்த ஆண்டு முடிவடைந்த உள்நாட்டு போரில் இலங்கை அரசு பல்வேறு போர்க் குற்றங்களையும், மனித குலத்திற்கு எதிரான குற்றங்களையும் செய்துள்ளதாகவும் அவற்றை சர்வதேச நீதிமன்றம் விசாரணை நடத்தவேண்டும் என்றும் கோரிக்கைகள் உலகம் முழுக்க வலுத்து வருகின்றன. அதனால் கிரிக்கெட் போட்டிகள் ஏற்பாட்டுக் குழுவான, ஐ.சி.சியும், பி.சி.சி.ஐயும் நடத்துகின்ற கிரிக்கெட் போட்டிகளில் இலங்கை கிரிக்கெட் அணிக்கு வாய்ப்பளிக்கக்கூடாது. மேலும், 20/20யில் இணைந்துள்ள கிரிக்கெட் அணிகள் இலங்கை ஆட்டக்காரர்களையும் அதில் சேர்த்து கொள்ளக்கூடாது. தென்ஆப்ரிக்க வெள்ளையர் அரசு நிறவெறிக் கொள்கையைக் கடைபிடித்து அந்நாட்டின் பூர்வீக குடிகளான, கருப்பின மக்களை ஒடுக்கியதுபோல, இப்போது இலங்கை அரசு ஈழத்தமிழர்களை ஒடுக்கி வருகிறது. 30 ஆண்டுகாலமாக நடந்து வந்த போரில், சிங்கள அரசுப்படைகளால் 1 லட்சம் ஈழத்தமிழர்கள் கொல்லப்பட்டுள்ளனர். 2009ம் ஆண்டு மே மாதம் மட்டுமே 30 ஆயிரம் தமிழர்கள் கொல்லப்பட்டனர். அந்தப் போருக்கு பிறகு, 3 லட்சம் மக்கள் உள்நாட்டிலேயே இடம்பெயர்ந்தோராக முள்வேலி முகாம்களுக்குள் அடைக்கப்பட்டிருந்தனர். அவர்கள் மறு குடியமர்த்தல் இன்னும் முழுமையாக நடைபெறவில்லை. மேலும், 14 ஆயிரம் இளைஞர்கள் புலிகள் இயக்கத்தோடு தொடர்புடையவர்கள் என்ற குற்றச்சாட்டில், சிங்கள அரசால் சிறை வைக்கப்பட்டுள்ளனர். பல ஆயிரம் இளைஞர்களைப் பற்றி எந்தத் தகவலுமில்லை. 2009ம் ஆண்டு நடந்த போர்க் குற்றங்கள் பற்றியும் இப்போது சிங்கள அரசின் அடக்குமுறை நடவடிக்கைகள் பற்றியும் விசாரணை நடத்தப்பட வேண்டுமென உலக சமூகம் கோரிக்கை விடுத்து வருகிறது. ஐரோப்பிய ஒன்றியம், இலங்கையில் இருந்து இறக்குமதியாகும் ஆயத்த ஆடைகளுக்கு ஜி.எஸ்.பி. பிளஸ் சலுகையை நிறுத்திவிட்டது. இந்தச் சூழலில் கிரிக்கெட் அமைப்புகள் இந்தப் புத்தாண்டில் இலங்கை கிரிக்கெட் அணியைப் புறக்கணிக்க வேண்டும் என்று தமிழின ஆர்வலர்கள் பரப்புரை தொடங்கி விட்டனர்.

தெருமுனை கூட்டங்கள் போடுவோம்

சத்தீஸ்கர் மாநிலத்தில் உள்ள சிறப்பு பயங்கர சட்டத்தின் அடிப்படையில், ராய்பூர் நீதிமன்றம் டாக்டர். பினாயக் சென்னிற்கு, ராஜதுரோக குற்றச்சாட்டு வழக்கில் ஆயுள்தண்டனை வழங்கியதை கண்டித்தும், பினாயக்கை விடுதலை செய்யகோரியும், சென்னை மக்கள் சிவில் உரிமை கழகம் தியாகராயநகரில் கூட்டம் நடத்தியது. அதில் வேலூர் கிறித்துவ மருத்துவ கல்லூரியைச் சேர்ந்த மருத்துவர்களும், மருத்துக ஆசிரியர்களும், மாணவர்களும் கலந்துகொண்டது சிறப்பு நிகழ்ச்சி. பினாயக்கின் ஆசிரியரான டாக்டர்.சகாரியா பேசியது அனைவரையும் ஆச்சர்யத்தில் ஆழ்த்தியது. ஒரு மருத்துவர் எப்படி மனித உரிமை நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட முடியும் என்று பலரும் ஆச்சரியப்படலாம்; அதுவும் மனித உரிமை மீறல்களை எதிர்த்து களப்பணிக்கு செல்லலாம் என்று கேட்பார்கள் என்று தொடங்கினார். மருத்துவ சேவையில்கூட அடிப்படையான கேள்விகளை பினாயக் கேட்டுக்கொண்டே இருப்பார். அதுதான் அடிப்படையான அறிவாளியின் அணுகுமுறை. அதனால்தான் பினாயக் சென்னிற்கு, 3000 பேர் விண்ணப்பிக்கும்போது 15 பேருக்கே கிடைக்கும் எம்.டி.படிக்கும் வாய்ப்பு டில்லியில் கிடைத்தது. இவ்வாறு தனது மாணவன் பினாயக்கை ஆசிரியர் புகழ்ந்தார். எடைகுறைவு, சத்துக்குறைவு என்று மனிதர்கள் பாதிக்கப்படுவது, ஒரு ரசாயன பிரச்சனை அல்ல; அதன் தொடர்பு மருத்துவ விசயமல்ல; ஆனால் சமூக விஷயம் என்றார் டாக்டர்.சகாரியா. அது உணவுப் பாதுகாப்பு சம்பந்தப்பட்டது என்று ஒரு பெரிய அரசியல் பொருளாதாரத்தையே அப்போது சுட்டிக்காட்டிவிட்டார். தேவையான சத்துணவு மக்களுக்கு கிடைப்பதை ஒட்டியே சத்தீஸ்கரில் வறுமைக்கான வாய்ப்புகள் இருக்கின்றன. இது முழுமையாக அரசாங்க நிர்வாகத்தின் செயல்பாடு பற்றிய பிரச்சனை. அதனால்தான் ஒரு மனித உரிமை ஆர்வலர் இதில் அதிக கவலையை காட்டினார்; அதுவே அதிக அளவில் செழிப்பான மூலப்பொருள்கள் கொண்ட ஒரு மாநிலமான சத்தீஸ்கரில் அதிகமான அளவில் ஏழ்மை இருப்பதால் இயல்பாகவே ஒரு மனித உரிமை ஆர்வலருக்கு அங்குள்ள மனித உரிமை பிரச்சனைகளில் ஈடுபட மட்டும்தான் உணர்வு வரும் என்று பினாயக்கின் ஆசிரியரான சகாரியா கூறினார். எவ்வளவு சீக்கிரம் முடியுமோ, அவ்வளவு சீக்கிரம் பினாயக்கை பிணையெடுக்க வேண்டும் என்றும், அவர் மீதான குற்றச்சாட்டு நீக்கப்படவேண்டும் என்றும், அதற்கான உயர்மட்ட விரைவு விசாரணை நடத்தப்பட வேண்டும் என்றும் நாம் குரல் கொடுக்கவேண்டும் என்றார். தான் பினாயக் விடுதலைக்காக ஒரு நிதியை சட்ட ரீதியாக தொடங்கியிருப்பதாக கூறினார். அமர்வு நீதிமன்ற விசாரணைக்காக மட்டுமே, தாங்கள் திரட்டிய நிதியில் ரூ.23 லட்சம் செலவழிந்ததாகவும், மீண்டும் அதற்கான அதிக திரட்டுதல் செய்யப்படவேண்டும் என்றும் கூறினார். பொதுமக்கள் அபிப்ராயம் ஊடகங்கள் மூலமாக உருவாக்கப்பட வேண்டும் என்றும், அதற்காக ஊடகங்களுக்கு தொடர்ந்து கடிதங்கள் எழுதுவதை பழக்கமாக கொள்ளவேண்டும் என்றும் அந்த மருத்துவர் கூறினார். பினாயக் சென்னின் மனைவி இலினா, ஆங்கில காட்சி ஊடகத்தில் பேசும்போது, தங்கள் குடும்பம் வேதனைப்படுகிறது என்றாலும், இந்த நாடு எந்த அளவிற்கு வேதனைகளை கொண்டுள்ளது என்பதுதான் முக்கியம் என்று கூறியதை மருத்துவர் சகாரியா சுட்டிக்காட்டினார். தான் சிறையில் இருந்தாலும், தனக்காக குரல் கொடுக்க வெளியே ஆட்கள் இருக்கிறது என்றும், ஆனால் சிறையில் இருக்கும் பல அப்பாவிகளுக்கு அதுபோல இல்லையே என்று பினாயக் கூறியதாகவும், அவரது ஆசிரியர் கூறினார். பினாயக் போன்று இன்றைய இளைஞர்கள் தங்களை மிகவும் பின்தங்கியுள்ள ஆதிவாசி மக்களின் பிரச்சனைகளில் ஈடுபடுத்திக்கொள்ள வேண்டும் என்று அப்போது மருத்துவர் தெரிவித்தார். அடுத்து பேசிய வேலூர் சிஎம்சியைச் சேர்ந்த மருத்துவர் சாரா பட்டாச்சாரியா, 1968ல் தான் கல்லூரியில் சேரும்போது, பினாயக் இரண்டாம் ஆண்டு படித்துக்கொண்டிருந்த மாணவன் என்று தொடங்கினார். ஆண்கள் மட்டுமே நடத்திய விடுதி நாடகங்களில், பெண்கள் பங்குகொள்ள விதிகள் தடுத்தபோது பினாயக் பெண் வேடமிட்டு, பெண்களுக்காக பேசி, நடித்ததை அவர் நினைவு கூர்ந்தார். அப்போது கிறித்துவ மாணவர்கள் இயக்கம் இருந்தது. பினாயக் கிறித்துவராக இல்லாவிட்டாலும், அந்தக் கூட்டங்களுக்கு வந்து செவிமடுப்பார். மிகவும் நுணுக்கமான தன்மையைக் கொண்டவர் பினாயக். ஒருமுறை ஒரு நோயாளிக்கு இதய நோய்க்காக டெஜாக்சின் கொடுக்கும்போது, உடன்கொடுக்கவேண்டிய பொட்டாசின் மருந்தை கொடுக்க பினாயக் மறந்துவிட்டார். நினைவு வந்தவுடன், அந்த நோயாளி வீட்டிற்கு ஓடிச்சென்று மீதமுள்ள மருந்தையும், கொடுத்துவிட்டுத்தான் திரும்பினார். அந்த அளவிற்கு நுண்ணிய ரீதியில் தன்மைகள் கொண்டவர். எம்.டி. முடித்தபிறகு, டெல்லி அருகேயுள்ள ஒசங்காபாத்தில் வன்முறையற்ற மக்கள் இயக்கங்களுடன் இறங்கி செயல்பட்டார். சத்தீஸ்கர் பகுதியில் ஆதிவாசிகளான, தொழிலாளர்கள் மத்தியில் ஷங்கர் குஹா நியோகி என்ற தொழிற்சங்கத் தலைவர், செயல்பட்டு வந்தார். அவர் முக்கியமாக சுரங்கத் தொழிலாளர்களை அமைப்பாக்கி செயல்பட்டார். நியோகியுடன் சேர்ந்து அந்த சுரங்கத் தொழிலாளர்கள் மத்தியில் பினாயக் பணி செய்ய தொடங்கினார். அங்கே சாகித் மருத்துவமனை என்ற இடத்தில் 300 ரூபாய் சம்பளம் வாங்கிகொண்டு, நியோகியின் தொழிலாளர்கள் மத்தியில் மருத்துவ சேவை செய்து வந்தார். இப்போது அந்த மருத்துவமனை நூறு படுக்கைகள் கொண்டதாக வளர்ந்துவிட்டது. சுரங்கத் தொழிலாளர்களின் போராட்டங்கள் அமைதியாக நடந்து வந்தன. அப்போது தொழிலதிபர்களும், அரசும், குண்டர்களும் சேர்ந்து நியோகியை சுட்டுக்கொன்றனர். பஹ்ரூ நல்லா என்ற கிராமத்தில் ஆதிவாசி மக்கள், ஆற்றோர விவசாயம் செய்து வந்தவர்கள் அணைக்கட்டிற்காக கட்டாய இடம்பெயர்ப்புக்கு உள்ளானார்கள். அத்தகைய சூழலில் அந்த வட்டாரத்தில், காசநோய், மலேரியா ஆகியவற்றிற்காக சுகாதாரப் பணியாளர்களை பயிற்சி கொடுத்து உருவாக்கியவர் பினாயக் சென். அதனால், அங்குள்ள ஆதிவாசி மக்கள் அவரை “பகவான்” என்று அழைப்பார்கள். மாநில அரசாங்கம் தனது சுகாதார மையத்தில் பினாயக்கையும், இலினாவையும் உறுப்பினர்களாக ஆக்கியது. மாநிலத்தின் கனிமவள வளர்ச்சி ஆணையம், பன்னாட்டு மூலதன நிறுவனங்ககளை உள்ளே கொண்டுவந்தது. அதன் மூலம் 6070 கிராமங்கள் முழுமையாக காலி செய்யப்பட்டன. வீடுகளெல்லாம் உடைக்கப்பட்டன. அந்த சூழ்நிலை பற்றி ஆய்வு செய்து, பினாயக் பேசினார். அதுவே அரசுக்கு கோபத்தை உருவாக்கியது. மாநிலத்தில் ஊட்டச்சத்து குறையுள்ளோர் அதிகமாக இருந்தனர். மருத்துவமனையில் நோயாளிகள் உட்கார்ந்திருக்கக் கூட இடமில்லாமல் இருந்தது. இத்தகைய சூழ்நிலைகளையும் பினாயக் எடுத்துக் கூறினார். மேற்கண்ட விவரங்களை மருத்துவர் சாரா விளக்கி கூறினார். அடுத்து பேசிய வேலூர் கிறித்துவ மருத்துவக் கல்லூரியின் மருத்துவர் ஆனந்த் சகாரியா, வேலூர் மருத்துவக் கல்லூரியின் மாணவர்களும், ஆசிரியர்களும் சேர்ந்து பினாயக் சென்னின் விடுதலைக்காக ஓர் அறிக்கை தயார் செய்திருப்பதாக அதை ஆங்கிலத்திலும், தமிழிலும் வெளிப்படுத்தினார். அடுத்து பேசிய பியுசிஎல் மாநில தலைவர் வழக்கறிஞர் சுரேஷ், பினாயக் வழக்கில் அரசும், காவல்துறையும் எந்த அளவிற்கு தவறாகவும், கோமாளித்தனமாகவும், நடந்துகொண்டனர் என்பதை விளக்கினார். அதாவது, இலினாசென் எழுதிய ஒரு இணைய அஞ்சல் பிரதியில் ஐ.எஸ்.ஐ. என்ற எழுத்துக்களை வைத்துக்கொண்டு, தம்பதியர் இருவருக்கும் பாகிஸ்தான் உளவுத்துறையான ஐஎஸ்ஐயுடன் தொடர்பிருப்பதாக நீதிமன்றத்தில் அரசு வழக்கறிஞர் வாதாடினார் என்று கூறிவிட்டு, பினாயக் குடும்பத்தினர் எழுதிய கடிதம் டெல்லியில் உள்ள ஐஎஸ்ஐ என்ற இன்டியன் சோசியல் இன்ஸ்டியூட் என்ற உண்மையை அவ்வாறு திரித்து கூறியதை அம்பலப்படுத்தினார். சிறையில் இருக்கும் 74 வயதுடைய நாராயண் சன்யால் என்ற மாவோயிஸ்ட் கைதியுடன் தொடர்புகொண்டதாக பியுஷ் குஹாவும், பினாயக்கும் குற்றம் சாட்டப்பட்டனர். பினாயக் வீட்டில் சோதனையிடப்பட்டு எடுக்கப்பட்ட 33 தாள்களிலும், பினாயக், சோதனையிட்ட அதிகாரி, சாட்சி ஆகியோருடைய மூன்று கையெழுத்துக்களும் பெறப்பட்டிருந்தன என்றும், அவ்வாறு கையெழுத்துக்கள் பெறப்படாத மூன்று கடிதங்களை, பினாயக் சன்யாலிடம் பரிமாறிகொண்டதாக காவல்துறை குற்றம் சாட்டியிருந்தது என்றார். அதுமட்டுமின்றி, கூடுதல் குற்றப்பத்திரிக்கையில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள ஒரு ஆவணம் எந்தவொரு கையெழுத்தும் இல்லாமல் இருந்தது என்றும், அதை அடிப்படையõக வைத்து நீதியரசர்கள் தண்டனை வழங்கியுள்ளார்கள் என்றும், கண்டன குரல் எழுப்பினார். பியுசிஎல் சார்பாக பினாயக் சென்னின் விடுதலைக்காக தொடர்ந்து தெருமுனைக் கூட்டங்கள் நடத்தப்படும் என்றும் அங்கே அறிவிக்கப்பட்டது.

சோனியா தி.மு.க.விரகி வைத்த செக்

கலைஞருக்கு சோனியா வைத்த “செக்” இந்திய தலைமை அமைச்சர் மன்மோகன் சிங் அவரது சென்னை வருகையின்போது, 98வது அகில இந்திய அறிவியல் மாநாட்டை ஜனவரி 3ம் தேதி திறந்து வைத்தார். அதையொட்டி “அடையார் பூங்கா” என்ற கலைஞரின் கனவுத் திட்டத்தையும், திறந்து வைப்பார் என்று முதலில் அறிவித்திருந்தார்கள். அதில் பிரதமர், துணை முதல்வர் ஸ்டாலினுடன் ஒரே மேடையில் கலந்துகொள்ளும் போது, திமுககாங்கிரஸ் கூட்டணி பலமாக இருக்கிறது என்பதாக தமிழக மக்களுக்கு அறிவித்துவிடலாம் என்ற கனவையும் சேர்த்தே முதல்வர் தாங்கிவந்தார். அந்தக் கனவிற்கும், கலைஞரின் கனவுத் திட்டத்திற்கும் ஒரு இடி வந்தது. மத்திய சுற்றுச்சூழல் இலாக்காவின் அனுமதி அடையாறு பூங்கா திட்டத்திற்கு இன்னமும் கிடைக்கவில்லை என்பது, பிரதமர் அலுவலகத்திற்கு சொல்லப்பட்டது. அதையொட்டி அந்தத் திறப்புவிழா நிகழ்ச்சியை பிரதமர் அலுவலகம் ரத்துசெய்தது. இந்த மாற்றம் யாரால் வந்தது என்று அறிவாலயம் ஆய்வு செய்தது. மத்திய சுற்றுச்சூழல் அமைச்சர் ஜெய்ராம் ரமேஷ், எப்போதும் திமுக தலைமைக்கு எதிராகவே காய் நகர்த்துகிறார் என்பதாக திமுக எம்பிக்கள் தங்கள் தலைவரிடம் கோள் சொன்னார்கள். ஜெய்ராம் ரமேஷ் காங்கிரஸ் கட்சிக்குள் எந்த கோஷ்டியைச் சேர்ந்தவர் என்று திமுக தலைவர் ஆய்வு செய்தார். ராகுல்காந்தி தான், தனக்கெதிராக கருத்துக்களை பரப்புகிறார் என்பது காங்கிரஸ் தலைமை பற்றி கலைஞரின் கணிப்பு. அதனால், ராகுல்காந்தி கோஷ்டியைச் சேர்ந்தவர் தானே, ஜெய்ராம் ரமேஷ் என்று கருணாநிதி வினவினாராம். அதற்கு அவருக்கு வேண்டிய காங்கிரஸ் கட்சியின் எம்பிக்கள் எடுத்துச்சொன்ன செய்தி அறிவாலயம் தலைமையை அதிர்ச்சியடைய செய்ததாம். ஜெய்ராம் ரமேஷ் அன்னை சோனியா கோஷ்டியைச் சேர்ந்தவர் என்றும், ராகுல்காந்திக்கு அவர் மீது அத்தனை பிரியம் கிடையாது என்றும், அந்த திமுக தலைமைக்கு நெருக்கமான காங்கிரஸ் பிரமுகர்கள் கூறிய விளக்கம்தான், திமுக தலைமையை அதிர்ச்சியடைய செய்துள்ளது. அப்படியானால், சோனியா காந்தியே திமுகவிற்கு எதிராக காய் நகர்த்துகிறாரா என்ற கேள்வி அறிவாலயம் வட்டாரத்தில் இப்போது சுற்றி வருகிறது. கூட்டணியையும் உடைக்காமல், கூட்டணி வலுவாக இருக்கிறது என்பதாகவும் காட்டாமல் சோனியா விளையாடும் விளையாட்டை, திமுக தலைமை உன்னிப்பாக கவனிக்கத் தொடங்கியுள்ளது. மன்மோகனுடன் நல்லுறவு இருப்பதாக நம்பிகொண்டு இருக்கும் தமிழக முதல்வர், அடையாறு பூங்கா திறப்புவிழா மறுக்கப்பட்டாலும், வருகைப் புரிந்த மன்மோகனுடன் இணைந்திருக்கும் படங்கள், தமிழக மக்களுக்கு சென்று சேரவேண்டும் என்பதில் கவனம் எடுத்தது. அதையொட்டியே, ஜனவரி 2ம் நாள் இரவில் முதல்வரும், பிரதமரும் நடத்திய சந்திப்பும், அறிவியல் மாநாட்டில் துணை முதல்வர், பிரதமருடன் கலந்துகொண்டதும் படங்களாக, காட்சிகளாக ஊடகங்களில் வந்துவிட்டது என்ற தற்காலிக அகமகிழ்வில் திமுக தலைமை இப்போது இருக்கிறது.

ஸ்டாலினும், நெல்லை தி.மு.க.வின் கோஷ்டிகளும்.

ஸ்டாலினை கவிழ்க்குமா நெல்லை திமுக?
திருநெல்வேலிக்கு திமுகவின் துணைப்பொது செயலாளர் மு.க.ஸ்டாலின் சென்றார். எல்லா தென்மாவட்டங்களையும் போல, நெல்லை திமுகவும் தலைமையில் உள்ள கோஷ்டிகளால் பிளவுப்பட்டு நிற்கிறது. நெல்லை மாவட்டச் செயலாளர் கருப்பசாமி பாண்டியன், ஸ்டாலின் கோஷ்டியைச் சேர்ந்தவர். நெல்லை சட்டமன்ற உறுப்பினர் மாலைராஜா, அழகிரி கோஷ்டியைச் சேர்ந்தவர். அமைச்சர் பூங்கோதை, கனிமொழி கோஷ்டியைச் சேர்ந்தவர். கருப்பசாமி பாண்டியன் கூட்டுகின்ற மாவட்ட கட்சியின் ஆலோசனைக் கூட்டங்களுக்கு, அழகிரி கோஷ்டியின் தானைத்தலைவர் மாலைராஜா, ஆரம்பம் முதலே வருவதில்லை. நெல்லை மேயர் ஏ.எல்.சுப்ரமணியன், முறையாக மாவட்டச் செயலாளர் கூப்பிடும்போதெல்லாம் வந்துவிடுவார். பாளையங்கோட்டை சட்டமன்ற உறுப்பினரும், அமைச்சருமான டி.பி.எம். மைதீன்கான், தொடக்கம் முதல், நெல்லை சந்திப்பு கைலாசபுரத்தில் உள்ள கருப்பசாமி பாண்டியனின் அலுவலகத்திற்கு வந்து ஆஜராகிவிடுவார். அந்த அமைச்சருக்கு அதனால் “முறைவாசல்” என்று பெயர். இப்படிதான் வழமையாக, கோஷ்டி முறைகள் போய் கொண்டிருந்தன. சமீபத்தில் கோஷ்டி சண்டையில் புதிய மாற்றங்கள் வந்துவிட்டன. தென்மண்டலத்திலும், தன் அதிகாரத்தை நிறுவிக்கொண்டதாக கருவிக்கொள்ளும் மு.க.ஸ்டாலின் நெல்லை வந்தார். அதற்கான, ஆலோசனைக் கூட்டத்தை மாவட்டம் ஏற்பாடு செய்திருந்தார். மேயர் பயந்துபோய் கலந்துகொண்டார். பூங்கோதை வேறு கோஷ்டி என்பதால் வரவில்லை. மாலைராஜா வழக்கம்போல் வரமாட்டார். முறைவாசலாக இருந்த அமைச்சர் மைதீன்கானுக்கு என்ன வந்துவிட்டது? “க”னா அழைப்புக்கு காணõமல் போய்விட்டார். விசாரித்தோம். ஓராண்டாகவே கைலாசபுரத்திற்கு மைதீன்கான் வருவதில்லை என்றார்கள். கங்கைகொண்டான் வட்டாரத்தை மாசுபடுத்தும் கோகோ கோலா நிறுவனம் கொடுத்த “நன்கொடை”யில், சுற்றுச்சூழல் அமைச்சர், “க”னாவிற்கு பங்கு கொடுக்கவில்லை என்பதால், மாவட்டம் கோபப்பட்டதாம். எத்தனை பேருக்குத்தான் மேலே உள்ளவர்களுக்கு பங்கு கொடுப்பது என்று அமைச்சர் நொந்துகொண்டாராம். அதனால் தான் ஓராண்டாக வரவில்லை என்றார்கள். ஸ்டாலின் கலந்துகொண்ட கூட்டத்தில், பாளையங்கோட்டை தொகுதியில் தளபதி நிற்கவேண்டும் என்று சுப.சீத்தாராமன் மூலம் மாவட்டம் சொல்ல வைத்தார். இது மைதீன்கானுக்கு கொடுத்த ஆப்பு என்றார்கள். மாலைராஜாவுடன் சேர்ந்துகொண்டு, மைதீன்கான் அழகிரி கோஷ்டியிடம் சேர்ந்துவிட்டார். அழகிரியும் மைதீன்கான் பேத்தி திருமணத்திற்கும் வருகைப் புரிந்தார். மாவட்டமும் பெயரளவிற்கு விளம்பரம் கொடுத்து கொண்டார். ஆனால், கோஷ்டி சண்டை முறுக்கேறி வருகிறது என்பது தான் உடன்பிறப்புகளின் படப்பிடிப்பு. ஸ்டாலினை தெற்கே நிற்க வைத்தால், தென்மண்டல செல்வாக்கும் திசைமாறும் என்பது ஒரு கணக்கு. பாளையங்கோட்டை தொகுதிக்குள் மேலப்பாளையம் வருகிறது. சிறுபான்மை முஸ்லிம்கள் வாக்குகளும், தேவர்கள் வாக்குகளும், தேவேந்திரர் வாக்குகளும் தொகுதி வெற்றியை தீர்மானிக்கும். அதனால் திமுகவிற்கு சிறிதளவுகூட வாய்ப்பில்லை. அப்படியானால், ஸ்டாலினை கவிழ்க்கத்தான் இந்தத் திட்டமா என்று எதிர்தரப்பு பேசுகிறது. மைதீன்கான் நின்றால் முஸ்லிம் ஓட்டுக்களை கூட பெறமுடியாத சூழலில், டெப்பாசிட் இழப்பது உறுதி என்று “க”னா கோஷ்டி கூறுகிறது. மாலைராஜாவிற்கும் நெல்லை தொகுதியில் அதே நிலைதான் என்பது திருத்து ஊரைச் சேர்ந்த மாவட்டத்தின் கணிப்பு. எப்படியோ, நெல்லை திமுகவிற்குள் இருக்கும் குழப்பங்கள், பகிரங்கமாக வெளியே வருகின்றன.

தி.மு.க. காங்கிரசு உறவில்

தடுக்கி விழுந்தாலும்,மீசையில் மண் ஒட்டவில்லை.
சென்னைக்கு பிரதமர் மன்மோகன் வந்தார். புது ஆண்டின் இரண்டாம் நாள் இரவு ஏழு நாற்பத்தைந்திற்கு சென்னை விமான நிலையம் வந்து இறங்கினார். மரபுப்படி முதல்வர் கருணாநிதி வரவேற்க வருவார் என்ற எதிர்பார்ப்பு எல்லோரிடமும் இருந்தது. அது ஏன், மன்மொகனிடமே இருந்தது. விமான நிலையத்தில் மன்மோகனை வரவேற்க வந்திருந்த துணை முதல்வர் மு.க.ஸ்டாலினிடமும், தனக்கு டில்லியில் அடிக்கடி பரிச்சயமான கனிமொழியிடமும், பிரதமர் முதல்வர் வருகிறாரா என்று வினவினார். அதற்கு கனிமொழி, ஆங்கிலத்தில் வந்துவிடுவார் என்று மட்டும் கூறினார். நிதி அமைச்சர் பேராசிரியரை விமான நிலையத்திற்கு கலைஞர் அனுப்பி இருந்தார். ஆனால் கருணாநிதி விமான நிலையம் சென்று பிரதமரை வரவேற்க செல்லக்கூடாது என்று முடிவு செய்து விட்டார். அதேநேரத்தில் வைரமுத்துவின் ஆயிரம் பாடல்கள் வெளியீட்டு விழாவில், லீ மெரிடியன் ஓட்டலில் முதல்வர் இருந்தார். சென்னையில் இருந்து லீ மெரிடியன் ஓட்டலுக்கு சென்ற முதல்வர் அந்த இடமான கத்திப்பாரா சந்திப்பிலிருந்து விமான நிலையம் செல்ல அதிக நேரம் பிடிக்காது. முதல்வரின் வாகன வரிசை ஐந்தே நிமிடத்தில் விமான நிலையம் அடைந்துவிட முடியும். வேண்டுமென்றே பிரதமரை வரவேற்க கருணாநிதி வரவில்லை என்று காங்கிரசு தலைவர்கள் முணு,முணுத்தார்கள். எல்லா காங்கிரசு தலவர்களும் விமான நிலையத்தில் தங்கள் வருகையை பதிவு செய்திருந்தார்கள். அதனால்தான் அந்த முணு முணுப்பையும் வெளியிட்டார்கள். முதல்வர் விமான நிலையம் வருவாரா, மாட்டாரா என்றே தெரியாத நிலையில் காவல்துறையிலிருந்து, அரசியல் தலைவர்களிலிருந்து, அமைச்சர்களிலிருந்து, ஊடவியலாலர்களிளிருந்து அனைவருக்குமே அதிர்ச்சி தரும் செய்தியாக கலைஞர் வரவில்லை என்பது அங்கே தெரியவந்தது. அதைப்பற்றி பேசிய முதல்வர், மரபை மீறி தமிழுக்காக வந்துள்ளேன் என்று லீ மெரிடியன் விழாவில் கூறினார். உண்மையில் தமிழுக்காகத்தான் மரபை முதல்வர் மீறினாரா? அல்லது காங்கிரசுடன் உள்ள உறவில் வந்த விரிசலால் மரபை மீறி எதிர்ப்பு கொடுத்தாரா? இந்த கேள்விதான் அனைவர் மத்தியிலும் சுற்றி வந்தது. வட இந்திய அதிகாரிகளான பிரதமர் அலுவலக ஆட்கள் தமிழக முதல்வரின் சந்திப்புக்கு அதிக அல்லது போதுமான முக்கியத்துவம் கொடுக்கவில்லை என்று கருணாநிதி காதுகளில் சிலர் போட்டுவிட்டார்கள். அதுவும் அடையாறு பூங்கா திறப்பு விழாவை ரத்து செய்த பிரதமரின் அலுவலகம், அதேநாளில் வருகை தரும் பிரதமரை வரவேற்க முதல்வர் வரவேண்டும் என்பதற்கு என்ன முக்கியத்துவம் கொடுத்தார்கள் எனபது முதல்வரின் அலுவலகத்தில் பெரும் பிரச்சனையாக பேசப்பட்டது. அதன்விளைவே முதல்வர் இப்படி மரப்பு மீறி பிரதமரை வரவேற்க விமான நிலையம் செல்லவில்லை என்பதே அவர்கள் வட்டாரத்தில் பேசப்பட்ட செய்தி. அடுத்து ஒரு அதிர்ச்சி செய்தி அனைவரையும் திகைக்கவைத்தது. ஆளுநர் மாளிகைக்கு சென்று இரவு எட்டு பதினைந்து முதல் எட்டு நாற்பத்தைந்து வரை முதல்வர், பிரதமரை சந்திப்பதாக இருந்தது. ஆனால் முதல்வர் ஆளுநர் மாளிகைக்கு செல்லவில்லை. இதுவே பிரதமரை அவமதித்ததாக டில்லி அதிகாரிகள் கருதினார்கள். அதேநேரத்தில் புதிய தலைமை செயலகத்தில் முதல்வரை சந்திக்க அதிகாரிகள் ஓடுவதை ஊடகத்தார் கண்டனர். அதையொட்டி முதல்வர் புதிய தலைமை செயலகம் வந்திருக்கிறார் என்ற செய்தி தீயென பரவியது. எதற்காக பிரதமருடன் உள்ள சந்திப்பை முதல்வர் ரத்து செய்தார் என்பது ஒரு புதிராகவே ஆகிவிட்டது. மத்திய அரசின் சில நடவடிக்கைகள், தி.மு.க.வை திக்குமுக்காட செய்துவருவதை தாங்கமுடியாத முதல்வர் எது வந்தாலும் பரவாயில்லை என்று பிரதமரை அவரது வருகையை புறக்கணிக்க முடிவு செய்துவிட்டார் என்று ஆளும் வட்டாரங்கள் கூறின. ஆனால் அதிகாரிகளோ இது நல்லதொரு முன்னுதாரணம் அல்ல என்றும், இது பெரும் விளைவுகளை ஏற்படுத்தும் என்றும், மிகவும் வருத்தப்பட்டனர். தங்கள் வருத்தத்தை தங்கள் சொல் கேட்டு வழக்கமாக நடக்கும் துணை முதல்வர் மு.க. ஸ்டாலினிடம் கூறினர். அவரும் உடனே அதன் எதிர்விளைவுகளை உணர்ந்தார். உடனடியாக தனது அன்பிற்குரிய மருமகன் இளைய அமைச்சர் தயாநிதியையும் வரச்சொல்லி, இருவரும் புதிய தலைமை செயலகம் சென்றனர். அங்கே கலைஞரை தளபதி சமாதானப்படுத்த தொடங்கினார். பிரதமரை சந்திக்க நேரம் கேட்டு வாங்கியதும் முதல்வரின் அலுவலகம்தான் எனும்போது, அதை செயல்படுத்தாமல் இருப்பது என்பது பிரதமரையே பெரிதும் அவமானப்படுத்துவது என்று ஆகிவிடும் என்பதாக பக்குவமாக தளபதி தந்தைக்கு அறிவுரை கூறினார். அதன்பிறகு இப்போது என்ன செய்யலாம் என்று கோபம் தணிந்த முதல்வர் கேட்க, பிரதமர் சென்னையில்தான் மறுநாளும் இருப்பதால், மறுநாள் காலையில்கூட முதல்வர் பிரதமரை சந்திக்கலாம் என ஸ்டாலினும், தயாநிதியும் ஆலோசனை கூறினர்.அதையொட்டி சரி என்று முதல்வர் கூற, உடனே தயா பிரதமரின் அந்தரங்க செயலாளரை தொடர்பு கொண்டு மறுநாள் காலை அதே ஆளுநர் மாளிகையில் முதல்வர், பிரதமரை சந்திப்பதற்கான நேரத்தை ஒதுக்க வேண்டினார். அதற்குள் இந்த அதிர்ச்சியால் தாக்கப்பட்ட மன்மோகன் அதிலிருந்து விடுபடாத நிலையில், உடனடி தொலைபேசியில் அடுத்த நேர ஒதுக்கீடு கேட்டு வந்த செய்தியால் ஆறுதலடைந்தார். டில்லியிலிருந்து தனக்கு திட்டு வந்துவிடக்கூடாதே எனபதில் அவர் கவனமாக இருந்திருப்பாரோ என்னவோ.மறுநாள் ஆண்டின் மூன்றாம் நாள் காலையில் ஆளுநர் மாளிகையில் காலை எட்டு முப்பது மணிக்கு, பிரதமரை முதல்வர் சந்தித்தார். அப்போது தமிழ்நாட்டிற்கு வெள்ள நிவாரண நிதி பற்றி பேசி, தனது கோரிக்கைக்கு வெற்றி என்று கருணாநிதி அறிவித்தார். எப்படியோ தடுக்கி விழுந்தாலும், மீசையில் மண் ஒட்டவில்லை என்பதுபோல கருணாநிதி நடந்துகொண்டார்.
தந்தைக்கு, மகன் செய்த உபதேசம் காங்கிரசுடன் சண்டை போட தயாரான கருணாநிதியின் இரண்டாம் தேதி இரவு செயல்பாட்டை மாற்றி அவரை மீண்டும் பிரதமரை சந்திக்க ஏற்பாடு செய்த, தனையனான துணை முதல்வரின் முயற்சியை, தந்தைக்கு மகன் செய்த உபதேசம் என்று சத்தியமூர்த்தி பவனில் நக்கலடித்தார்களாம். அந்த நக்கல் அறிவாலயம் வரை தெரிந்து ஏற்கனவே காங்கிரசு மீது கோபமாக இருக்கும் தி.மு.க. மூத்த தலைவர்கள் மத்தியில், கலைஞர் எடுத்த முதல் முடிவு வரவேற்க்கத்தக்கது என்றும் கூறத்தொடங்கிவிட்டார்கள்.

தெருநாடகம்முதலில் மரபு மீறி விமான நிலையம் செல்லாமல் தவிர்த்தது, பிறகு தலைமை அமைச்சரிடம் கேட்டு வாங்கி பெற்ற நேரத்தை புறக்கணித்து அவரை சென்று சந்திக்காமல் இருந்தது, பிறகு மனம் மாறி மீண்டும் பிரதமரிடம் நேரம் கேட்டு மறுநாள் சந்தித்து, ஆகிய எல்லாமே காங்கிரசு தலைமையை ஏமாற்ற செய்த நாடகம் என்றும், அதை தெருவில் நடந்த நிகழ்ச்ச்சி என்பதால் தெருநாடகம் என்றும் காங்கிரசார் விமர்சிக்கத்தொடங்கி உள்ளார்கள்.
டி.ஆர்.பாலு ஏன் போனார்?
ஆண்டின் மூன்றாம் நாள் காலையில் ஆளுநர் மாளிகை சென்று தலைமை அமைச்சரை சந்திக்க சென்ற முதல்வர் கருணாநிதி, முக்கியமாக தனது சந்திப்பு தமிழக மக்களுக்கான நலன்களுக்காக மத்திய அரசின் உதவி கேட்கும் சந்திப்பு என்று தமிழக மக்களிடம் காட்டிக்கொள்ள விரும்பினார். அதனாலேயே அதை வெள்ள நிவாரண நிதி கேட்கும் சந்திப்பு என்பது போல சித்தரிக்க விரும்பினார். அதுபோலவே சித்தரிக்கவும் செய்தார். அப்போது டி.ஆர்.பாலுவையும், உள்துறை செயலாளர் மாலதியையும் ஆளுநர் மாளிகைக்கு அழைத்துசென்றார். எதற்காக பாலுவை அழைத்து செல்லவேண்டும்? இந்த கேள்வி தயாநிதி ஆதரவாளர்கள் மத்தியில் கிளம்பியுள்ளது. முந்திய நாள் இரவில் தயாநிதிதான் ஸ்டாலினுடன் சேர்ந்துகொண்டு முதல்வரையும் இணங்க வைத்து, பிரதமரின் சந்திப்பை மறு உறுதி செய்தவர். என்றும் ஆனால் அவரை அழைத்துச்செல்லாமல் தலைவர் எப்படி டி.ஆர்.பாலுவை அழைத்து செல்லலாம் என்றும் அவர்கள் கோபம் கொண்டனர். இதுபற்றி தி.மு.க. தலைமைக்கு நெருக்கமானவர்களிடம் கேட்டபோது, மத்திய அரசின் நிதி என்பது நாடாளுமன்றத்தின் அங்கீகாரத்தை நாளை பெறவேண்டிய ஒன்று என்றும், அதனால் நாடாளுமன்ற கட்சியின் தலைவரரான டி.ஆர்.பாலுவை அழைத்துசென்ற தலைவரின் முடிவுதான் சரியானது என்றும் கூறினர்.
பொய் சொன்னார் முதல்வர்? முழு பூசணிக்காயை சோற்றில் மறுத்தார் முதல்வர்
பிரதமரை சந்தித்து விட்டு வந்த கருணாநிதியை சந்தித்த ஊடகத்தாரை அவர் எப்படி ஏமாற்றினார் என்பது ஒரு பெரிய கதை. ஆண்டின் மூன்றாம் நாள் காலையில் ஆளுநர் மாளிகையில் தலைமை அமைச்சர் மன்மோகன் சிங்கை சந்தித்து விட்டு வெளியே வந்த முதல்வர் கருணாநிதி, தான் முந்திய நாள் ஏன் பிரதமருடன் ஒப்புக்கொண்ட சந்திப்பை ரத்து செய்தார் என்ற கேள்விக்கு, தான் ஒரு கூட்டத்தில் இருந்ததாகவும், அதில் பேச்சாளர்கள் பட்டியல் அதிக நீளமாக இருந்ததாகவும் அதனால் தான் அங்கிருந்து பிரதமரை வரவேற்கவும் சரி, அவரை சந்தித்து பேசவும் சரி செல்லமுடியவில்லை என்று ஒரு முழு பூசணிக்காயை சோற்றில் மறைக்க முயன்றுள்ளார். வைரமுத்துவின் ஆயிரம் பாடல் வெளியீட்டு விழாவில் கருணாநிதி பேசி முடிக்கும்போது ஆண்டின் இரண்டாம் நாள் இரவு ஏழரை மணி. விமான நிலையத்தில் பிரதமரை வரவேற்க முதல்வர் செல்ல வேண்டிய மரபுவழி பணி என்பது இரவு ஏழே முக்காலுக்கு. வைரமுத்து விழா நடந்த லீ மெரிடியன் ஓட்டலில் இருந்து விமான நிலையம் செல்ல முதல்வரின் வாகன வரிசைக்கு ஐந்து நிமிடம்தான் எடுக்கும். அதன்பிறகு பிரதமர் ஆளுநர் மாளிகைக்கு வந்தபிறகு முதல்வர் அவரை சந்திக்க ஏற்பாடு செய்யப்ப்பட்ட நேரம் எட்டே காலில் இருந்து எட்டே முக்கால் வரை. அந்த ஆளுநர் மாளிகைக்கும் லீ மெரிடியன் ஓட்டலில் இருந்து செல்ல ஐந்து நிமிடம் கூட எடுக்காது. ஆகவே கருணாநிதி திட்டமிட்டு இரண்டு சந்திப்புகளையும் தவிர்த்திருப்பது வெள்ளிடை மலையாக தெரிகிறது.ஆனாலும் தனது திடீர் முடிவால் கூட்டணியும் பாதிக்கும், ஆட்சியையும் பாதிக்கும் என்று அறிவுரை கூறிய மகனின் கருத்தை ஏற்று தனது முடிவை மறுபரிசீலனை செய்த கருணாநிதிதான் அடுத்த நாள் அதாவது ஆண்டின் மூன்றாம் நாள் பிரதமரை ஆளுநர் மாளிகையில் சந்தித்திருக்கிறார். அதை அப்படியே ஊடகத்தாரிடம் மறைக்க முயன்று தோற்றுப்போனார் என்பதுதான் அன்று நடந்த கூத்து. இரவு முழுவதும் தெருக்கூத்து நடக்கும் என்று சென்னை சங்கமம் பற்றி அறிவித்த மகளின் சொல்லை, அன்று இரவே ஒரு சிறிய தெருக்கூத்தை நடத்தி கான்பித்திவிட்டார் போலிருக்கிறது அவரது தந்தை.

13 நாளாக கடலில் தவித்த சென்னை மீனவர்கள்

10 நாளாக கடலில் தவித்த சென்னை மீனவர்கள்மத்திய அரசு படையின் அலட்சியம் கடந்த 4.12.2010 அன்று சென்னை காசிமேடு மீன்பிடி துறைமுகத்திலிருந்து காலை கூN02 ஊகீஆஇ412 என்ற மீன்பிடி ஃபைபர் படகு ரமேஷ், ராஜேஷ், ஜெயக்குமார், தேசப்பன் ஆகிய நான்கு மீனவர்களும் கடலுக்கு மீன்பிடிக்க சென்றனர். அப்பொழுது அவர்கள் சென்ற ஃபைபர் படகின் இன்ஜின் பழுதாகி அவர்களால் சரிசெய்ய முடியாமல் நடுக்கடலில் செய்வது அறியாது தங்களுக்கு உதவிபுரிய அருகில் எந்த படகும் இல்லாததாலும், தங்கள் கைபேசி தொடர்புகொள்ள முடியாத தூரத்திற்கு நீர் ஓட்டத்தின் காரணமாக ஃபைபர் படகு இழுத்து செல்லப்பட்டதால், யாரையும் தொடர்புகொள்ள முடியவில்லை. அதனால் தங்களைப் பாதுகாத்துக்கொள்ள தங்கள் படகில் அருந்த நங்கூரத்தை இட்டனர். ஆனால் கடலின் ஆழம் அதிகமாக இருந்ததால் காற்றின் வேகம், நீரின் ஓட்டம், திடீரென்று வீசிய புயல் போன்ற காரணங்களால் அவர்கள் செலுத்திய நங்கூரம் திடீரென்று அறுந்து சென்றுவிட்டது. தாங்கள் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் தங்களுடைய தொழில் அனுபவத்தைக் கொண்டு தங்கள் படகின் இன்ஜினைக் கயிற்றில் கட்டி தண்ணீரில் இறக்கினார்கள். அதிகமாக வீசிய புயலால் இன்ஜினும் அறுந்து சென்றுவிட்டது. உடனே தங்களை காப்பாற்ற யாரவது வருவார்கள் என்ற நிலையில் தங்களுடைய படகிலேயே வீசிய புயலில் தங்களைப் பாதுகாத்துக் கொண்டு அமர்ந்து இருந்தனர். படகானது சென்னையில் இருந்து தெற்கு நோக்கி கடல் நீரோட்டத்தின் காரணமாக ஆழ்கடலில் சென்று கொண்டு இருந்தது. தாங்கள் எடுத்துச் சென்ற உணவுகள் ஒரிரு நாட்கள் மட்டுமே இருந்தன. அதன்பிறகு தங்களை பாதுகாத்துக்கொள்ள கடல்நீரின் (உப்பு நீர்) குடிக்க வேண்டிய சூழ்நிலைக்கு தள்ளப்பட்டனர். 14.12.2010 அன்று காலை இலங்கை நாட்டிற்கு நேர் எதிரே ஆழ்கடலில் டியூனா மீன்பிடித்துக் கொண்டிருந்த தூண்டில் விசைப்படகு ஒன்று தொழில் செய்துகொண்டு இருந்ததை அறிந்து தங்களால் முடிந்தவரை தங்கள் கை வசம் இருந்த துணி மற்றும் கைகளால் அசைத்து அழுகுரலை எழுப்பி அவர்களின் பார்வை தங்கள் மேல் படும்படி செய்தனர். அந்த விசைப்படகு அவர்களைக் காப்பாற்றியது. அவ்விசைப்படகு நீர் கொழும்பின் துறைமுகத்தின் விசைப்படகு வெர்னால்டு ஃபர்னான்டோவுக்கு சொந்தமானது. அந்த விசைப்படகு அவர்களை காப்பாற்றியதும், சென்னையில் உள்ள அவர் நண்பர் தயாளனிடம் தொலைபேசியில் தகவல் கொடுக்கப்பட்டு, அதன் பிறகு அனைத்து அரசு அதிகாரிகளுக்கும், மீன்வளத்துறை அமைச்சருக்கும், அவர்கள் குடும்பத்திற்கும் தகவல் கொடுக்கப்பட்டது. படகு காணாமல்போன, டிசம்பர் 14ம் தேதியே மத்திய அரசின் கடலோர காவல்படைக்கு தெரியப்படுத்தியும், அவர்கள் எந்தவொரு தீவிர முயற்சியும் எடுக்காமல் ஹெலிகாப்டரில் தாங்கள் தேடியதாகக் கணக்கு எழுதி வைத்துவிட்டு, வழக்கம்போல் தமிழ் மீனவர்களின் நெருக்கடிக்கு பாராமுகம் காட்டிவிட்டனர். இதனாலேயே, சென்னை மீனவர்களுக்கு மத்திய அரசின் மீது எந்தவொரு நம்பிக்கையும் இல்லாமல் போய்விட்டது என்று இந்திய மீனவர் சங்கத்தின் தலைவர் தயாளன் ஆத்திரத்தோடு கூறினார். மேற்படி காணாமல்போன விசைப்படகு திருக்கோணமலை என்ற துறைமுகத்திற்கு 17.12.2010 அன்று காலை சென்றடைந்தது. அதன் பிறகு இலங்கை கடற்படையால் அனைத்து ஆய்வுகளும் செய்யப்பட்டு அவர்கள் தற்சமயம் இலங்கையில் இருக்கிறார்கள். இந்திய மீனவர் சங்கத்தலைவர் தயாளன், தனக்கு தெரிந்த நண்பர்கள் இலங்கையிலுள்ள நீர் கொழும்பில் இருப்பதனால், அவர்களை தொடர்புகொண்டு காணாமல் போனவர்கள் பற்றி கேட்டறிய முடிந்தது. தமிழக அரசாலோ, மத்திய அரசாலோ என்ன முடிந்தது?

ஆண்டையும், அரசும் சேர்ந்தால்

42 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, கீழவெண்மணியில் எரிந்த நெருப்பின் தீப்பொறிகள் பல்வேறாக அன்று வெடித்தன. டிசம்பர் 25ம் நாள் தமிழகத்தின் பல்வேறு மாவட்டங்களில் இருந்து, குக்கிராமங்களைச் சேர்ந்த கூலி விவசாயிகளும், அவர்களுக்கு ஆதரவாக குரல் எழுப்புவோர்களும், அன்றைய தஞ்சையும், இன்றைய நாகையுமான மாவட்டத்தில், கீவளூர் வட்டத்தில் தேவூர் அருகேயுள்ள வெண்மணி கிராமத்திற்குள் அணி திரண்டனர். எந்த ஆண்டும் இல்லாத அளவில் இந்த ஆண்டு கிராமத்திற்குள் நுழையும் பாதையில், பல கடைகள் அமைத்திருந்தார்கள். சடங்காகவும், விழாவாகவும் ஆக்காமல் ஆண்டையும், அரசும் சேர்ந்து செய்த படுகொலைக்கு எதிராக, நெருப்பாறு ஓடவேண்டும் என்ற புரட்சியாளர்களது பயணமும் அங்கே தென்பட்டது. பல பத்தாண்டுகளாக விவசாயத் தொழிலாளர்களது கூலி உயர்வுக்கானப் போராட்டத்தை கட்டமைத்து நடத்தி வரும் மார்க்சிஸ்ட் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் செல்வாக்கின் கீழ், வெண்மணி தியாகிகள் நினைவிடமும், தியாக தீபத்தை நினைவுச் சுடராக வடித்ததும், அந்தக் கிராமத்தில் நடுநாயகமாக திகழ்ந்தது. சிபிஎம், சிபிஐ, புதிய தமிழகம் மற்றும் பல்வேறு அமைப்பினரும் தியாகிகளுக்கு வீரவணக்கம் செலுத்த வந்து கொண்டிருந்தனர். சிபிஎம் தலைமையிலான சிஐடியூவினர் தங்களது நீதி திரட்டலின் மூலம் கட்டப்பட்டு வரும் மாபெரும் நினைவுக் கூடத்தைத் தோழர்கள் வெளியூர்காரர்களுக்கு விளக்கமளித்துக் கொண்டிருந்தனர். புதிய தமிழகம் தலைவர் டாக்டர்.க.கிருஷ்ணசாமி, தியாகிகள் நினைவிடத்தில் மலர்வளையம் வைத்து மரியாதைச் செலுத்தினார். தொண்டர்கள் மண்ணுரிமை மீட்க தன்னுயிரை தந்த தியாகிகளுக்கு வீரவணக்கம் என்று முழக்கமிட்டனர். டெல்டா மாவட்டங்களில் விவசாயத் தொழிலாளர்கள் நிலமற்ற ஏழைகளாக இருக்கும் நிலையில், அவர்களுக்கு விவசாயம் செய்ய 2 ஏக்கர் நிலம் வழங்கி, கொடுத்த வாக்குறுதியை கருணாநிதி அரசாங்கம் நிறைவேற்ற வேண்டும் என்று அப்போது டாக்டர் கூறினார். அதற்காக, 2011ம் ஆண்டு பிப்ரவரி மாதம் 26ம் தேதி மண்ணுரிமை மாநாடு என்றும் அறிவித்தார். சிபிஎம் தலைமையிலான தீண்டாமை ஒழிப்பு முன்னணி சார்பில் 2 புத்தக வெளியீடுகளும், அதை வெளியிடுவதற்கான மேடையும் வெண்மணியில் அமைக்கப்பட்டிருந்தது. சிபிஎம் மாநிலச் செயலாளர் சி.ராமகிருஷ்ணன் வெளியிட, இமானுவேல் பேரவை சந்திரபோஸ் அதை பெற்றுக்கொண்டார். மேடையில் அமைக்கப்பட்டிருந்த மைக்கின் மூலம் பேச்சாளர்கள் பேசுவார்கள் என்று தோழர்கள் எதிர்பார்த்தனர். ஆனால், சிபிஎம் எடுத்த அரசியல் நிலைப்பாட்டிற்கு மாறுபட்டு சந்திரபோஸ் பேசி விடுவாரோ என்ற அச்சத்தில் மேடை நிகழ்ச்சியில் யாரும் பேசாமலேயே நன்றி கூறி முடித்துக் கொண்டனர். அதுபற்றி நான் சந்திரபோஸிடம் கேட்டபோது, வர்க்கப் போராட்டமாக கூலி உயர்வுப் போராட்டத்தை சிபிஎம் நடத்தி வரும்போது, அதில் அனைத்து சாதிகளைச் சேர்ந்த கூலி விவசாயிகளும் இருந்தனர். ஆனால் பண்ணையார்களோ, இது சாதி கட்டுமானம் கொண்ட சமூகம் என்பதை உணர்த்தும் வகையில் தாழ்த்தப்பட்ட மக்களின் குடியிருப்புகள் மட்டுமே தாக்கப்பட்டு, அவர்கள் மட்டுமே எரிக்கப்பட்டனர். அதனால், சாதியும் வர்க்கமும் இணைந்தே இந்த இடத்தில் ஆதிக்கவாதிகளால் தாக்கப்பட்டு வருகிறது. மேற்கண்ட கருத்தை நம்மிடம் கூறிய தோழர் சந்திரபோஸ், வாய்ப்பு கொடுத்திருந்தால் இதே கருத்தை அங்கே வலியுறுத்துவதாக இருந்தேன் என்று கூறினார். பேச்சாளர்களுக்கு வாய்ப்புக் கொடுக்காமல் திடீரென்று தவிர்த்த சிபிஎம்யின் நடைமுறையைக் கண்டித்து தோழர்களிடம் பேசிவிட்டு வந்ததாகவும் கூறினார். அஞ்சலி செலுத்த வந்திருந்த புரட்சியாளர்கள் சிலர், சிபிஎம் கட்சிக்கு லாபகரமாக, “ராமையாவின் குடிசை” என்ற ஆவணப்படத்தை எடுத்து, அதில் நீதிமன்றத்தால் மறுக்கப்பட்ட தண்டனையை புரட்சியாளர்கள் கொடுத்த உண்மையை கொச்சப்படுத்திவிட்டார்கள் என்றும் கோபப்பட்டார்கள். அதையெடுத்த இயக்குநரை பாரதி கிசும்புக்குமார் என்று நக்கலடித்தார்கள். 1968ம் ஆண்டு கீழவெண்மணியில் நெருப்பில் இடப்பட்ட 44 உயிர்களும், ஒரு உண்மையை உலகிற்கு உரத்து கூவின. ஆண்டையும், அரசும் சேர்ந்துதான் கூலி விவசாயியை எதிர்த்து நிற்கிறது. கூலி உயர்வு போராட்டத்தை நடத்தியவர்கள், அதில் ஆண்டையைப் பார்த்துவிட்டு, அரசை விட்டுவிட்டால் வர்க்கப் போராட்டத்தில் உழைப்பவர் பக்கத்தில் சாம்பலே மிஞ்சி நிற்கும். எதிரி எடுக்கின்ற ஆயுதத்தை, உழைப்பவர்கள் கையிலெடுத்தால் கூலி போராட்டமும், விடுதலை போராட்டமாக வீறுகொண்டு எழும். மேற்கண்ட வகையில் பல்வேறு விதமான மாறுபட்ட கருத்துக்களுடனும், வெண்மணி தியாகிகளின் நினைவுகளுக்கு வீரவணக்கம் செலுத்தப்பட்டது. நூறு பூக்கள் மலரட்டும்; நூறு விதமான கருத்துக்கள் உதிக்கட்டும் என்ற மாசேதுங்கின் மேற்கோள் தான் நமக்கு நினைவுக்கு வந்தது.

தமிழ்ப் பெண்ணுக்கெதிராக

தமிழ்ப் பெண்ணுக்கெதிராகதமிழ்ப் பெண்ணை நிறுத்திய ராஜபக்சே
யாழ்ப்பாணம் பொது நூலக மண்டபத்தில் 2010 டிசம்பர் 18ம் தேதி சனிக்கிழமை நடக்கவிருந்த மனித உரிமைகள் பற்றிய கருத்தரங்கு நடக்கவிடாமல், கடைசி நேரத்தில் 17ம் தேதி வெள்ளிக்கிழமை அனுமதியை ரத்து செய்துவிட்டார் யாழ்ப்பாண நகர மேயர் யோகேஸ்வரி பற்குணம். மே 19க்குப் பிறகு; வடக்கு கிழக்கில் ஏற்பட்ட முன்னேற்றம்; என்ன விலை? யார் முன்னேறினார்கள்? என்ற தலைப்பில் கருத்தரங்கு நடத்துவதற்காக கருத்தரங்கு எற்பாட்டாளர்களான கொழும்பு நகரைச் சேர்ந்த ஷெரின் சேவியர் தலைமையிலான ஹோம் ஃபார் ஹ்யூமன் ரைட்ஸ் எனும் அமைப்பும், யாழ்ப்பாணத்தைச் சேர்ந்த சிந்தனைக் கூடம் எனும் அமைப்பினரும் டிசம்பர் 3ம் தேதியை அந்த மண்டபத்தை ஏற்பாடு செய்திருந்தனர். பேரா.எஸ்.கே.சிற்றம்பலம், பேரா.வி.பி.சிவநாதன், அரசுசாரா நிறுவனங்கள் குழுமத்தின் செயலாளர் அருட்திரு. ஜே.செல்வராஜா, சி.எஸ்.ஐ.முன்னாள் பிஷப் அருட்திரு.டாக்டர்.எஸ்.ஜெபனேசன், பேரா. எஸ்.கிருஷ்ணராஜா, மட்டக்களப்பு உளத்தியல் நிபுணர் டாக்டர் கடம்பநாதன், டாக்டர் முரளி வள்ளிப்புரநாதன், பேரா.எம்.சின்னதம்பி, பேரா.ஆர்.சிவசந்திரன். எஸ்.ரவீந்திரன், சுடர் ஒளி மற்றும் உதயம் இதழ்களின் முன்னாள் ஆசிரியர் என்.வித்யாதரன் மற்றும் வெரைட் ஆய்வு நிறுவனத்தின் இயக்குநர் டாக்டர் நிஷான் டி மெல் ஆகிய கல்வியாளர்களும் பிரபலங்களும் அந்த கருத்தரங்கில் கலந்து கொள்வதாக இருந்தனர். தன்னுடைய ஊழியர்கள் கூட்டத்தை அந்த நாளில் அந்த மண்டபத்தில் நடத்த வேண்டியிருப்பதால், இந்தக் கருத்தரங்குக்கு கொடுக்கப்பட்ட அனுமதி ரத்து செய்யப்பட்டது என மேயர் யோகேஸ்வரி பற்குணம் கூறினார். ஆனால், இலங்கையின் அதிகார மட்டத்திலிருந்து வந்த அதிகாரத்துடன் கூடிய வாய்மொழி வலியுறுத்தலால் தான், மேயர் அனுமதியை ரத்து செய்தார் என்று விவரமறிந்த வட்டாரங்கள் கூறுகின்றனர்.